Yayoi Kusama foi a artista protagonista do noso proxecto Mulleres que abren camiño no mes de outubro.
Aquí tedes dúas pequenas presentacións coa biografía e obra de
Yayoi Kusama.
E aquí tedes unha presentación dalgúns dos traballos do alumnado:
YAYOI KUSAMA. Mulleres que abren camiño nas artes.
11 F: WANGARI MAATHAI
A nosa terceira
científica misteriosa era Wangari Muta Maathai, coñecida como a Muller árbore, bióloga,
política e ecoloxista kenyana nacida o 1 de abril de 1940 en Nyeri en que
faleceu o 25 de setembro de 2011 en Nairobi.
Traballou para
unir a ecoloxía e o desenvolvemento sostible coa democracia. Ademais da súa
labor de conservación, Maathai promoveu o empoderamento da muller e foi unha
defensora dos dereitos humanos das mulleres.
Cando Wangari
naceu as mulleres da etnia kikuyo dedicábanse ao traballo no campo dende
pequenas pero ela destacou nos seus estudos e obtivo unha bolsa para estudar en
Estados Unidos. Alí licenciouse en Bioloxía. Tamén estudiou nas universidades
de Giessen e Munich en Alemaña. En 1970 regresa a Kenya e alí obten o
doutoramento en Anatomía Veterinaria na Universidade de Nairobi, converténdose
la primeira muller en conseguir dito título en África. En 1975 é xefa do
departamento de Anatomía Veterinaria e profesora asociada na Universidade de
Nairobi.
En 1977,
preocupada pola deforestación de Kenya, crea o Green Belt Movement (Movemento
Cinturón Verde) baseándose na súa idea de que o ecoloxismo era unha opción
axeitada para lograr un desenvolvemento sustentable. En 1986 fundou a Red
Panafricana del Cinturón Verde co obxectivo de educar a líderes de diferentes
países en materia de conservación e mellora do medio ambiente e poder replicar
a súa iniciativa en países como Tanzania, Etiopía e Zimbabwe.
O seu proxecto
contou especialmente co voluntariado das mulleres que chegaron a plantar 47
millóns de árbores polo que o movemento non só defendía a biodiversidade senón
tamén a conservación dos solos, a igualdade de xénero e os dereitos das
poboacións rurais contra as actividades mineiras e industriais.
 |
| Wangari Maathai enfrontándose á seguridade Karura-Forest |
En 2002 foi
elixida membro do Parlamento de Kenya no que exerceu como axudante do ministro
de Medio Ambiente e Recursos Naturais durante o goberno do presidente Mwai
Kibaki entre xaneiro de 2003 e novembro de 2006.
O 4 de outubro de
2004 recibiu o Premio Nobel da Paz “pola súa contribución ao desenvolvemento
sostible, á democracia e á paz” converténdose na primeira muller africana en
obter dito premio.
Se queres saber máis sobre esta gran muller podes consultar os seguintes libros:
E tamén ver os seguintes videos:
11 F: JOSEFINA CASTELLVÍ
A científica misteriosa desta semana era Josefina Castellví Piulachs, oceanógrafa, bióloga e escritora española nacida en Barcelona o 1 de xullo de 1935. Estudiou no Instituto Montserrat e, aínda que empezara estudios de medicina, licenciouse en 1957 en Bioloxía na Universidade de Barcelona. En 1960 especializouse en oceanografía na universidade internacional de La Sorbona de París, Francia, e obtivo o seu doutoramento en ciencias biolóxicas pola Universidade de Barcelona en 1969.
.jpg)
Dende 1960
traballou no Instituto de Ciencias del Mar do Consello Superior de
Investigacións Científicas, organismo do que chegou a ser directora en 1994 e
1995, primeiro facendo experimentos no laboratorio xa que naquel momento España
non dispoñía de buques oceanográficos. O primeiro buque chegaría no 1971 polo
que a partir de aí Josefina Castellví puido facer o seu traballo dende o mar.
En 1984 converteuse
na primeira muller de España en participar nunha expedición internacional na
Antártida.
 |
| Agustí Julià, Joan Rovira, Pepita Castellví y Antoni Soler, los cuatro científicos españoles pioneros en la Antártida. |
En 1987 interveu na instalación da Base Antártica Española Juan Carlos I na Illa Livingston da que tamén foi directora entre os anos 1989 e 1993, o cal permitiu que España entrara a formar parte por primeira vez como membro do Tratado Antártico (1988). Nesta base Josefina vivía xunto con outras 11 persoas durante catro meses ao ano.
En 1995 regresou a Barcelona onde compaxinou a súa labor científica e investigadora con conferencias para divulgala e a escritura de libros entre os que destaca o titulado “Yo he vivido en la Antártida” publicado en 1996.
Entre outros
recoñecementos e premios que se lle concederon destaca a Medalla de Ouro da
Cidade de Barcelona que recibiu en 1994 e a Cruz de San Jorge, unha distinción anual que
outorga a Generalitat de Cataluña, que recibiu no ano 2003.
Actualmente
España conta cunha segunda base na Antártida, a Base Gabriel de Castilla,
fundada en 1989 na Illa Decepción. Dende 1991 conta ademais co Buque
Oceanográfico de Investigación Hespéria, BIO Hespéria, que é o encargado apoiar
ás dúas bases, ademais das súas labores como Buque de Investigación oceanográfica.
Vídeo sobre Josefina
Castellví publicado na web https://oceanicas.ieo.es
Trailer dp documental Josefina Castellví, los recuerdos del hielo, no que tamén poderemos ver a Antoni Ballester, científico do programa de investigación na Antártida co que traballou Josefina Castellví e que tamén contribuíu á instalación da Base Juan Carlos I na Antártida.
Coñece a Base Juan Carlos I
Coñece a Base Gabriel de Castilla (segunda base española en la Antártida) na Illa Decepción:
Buque de Investigación Oceanográfica Hespérides:
Suscribirse a:
Entradas (Atom)
YAYOI KUSAMA. Mulleres que abren camiño nas artes.
Yayoi Kusama foi a artista protagonista do noso proxecto Mulleres que abren camiño no mes de outubro. Aquí tedes dúas pequenas presentación...
-
O alumnado de Primaria agasallou ao de Infantil con fachos feitos por eles para que poidan realizar a actividade da "Ruta do Facho Olím...
-
Para comezar o curso 2023-2024 retomamos a figura da artista galega Maruja Mallo. Na seguinte presentación poderedes coñecer un pouco máis ... -
Xa temos as catro pistas sobre a científica misteriosa desta semana:
